ผมก็แค่สตรีมเมอร์ดาวม่วง

    บนดาวเล็กๆสีม่วงที่ห่างไกล ไร้ชื่อเรียก ไร้ความเจริญ ไร้ความอุดมสมบูรณ์ ผู้คนมักเรียกว่ามันว่า “ดาวสีม่วงของเลโอ” เพราะดาวดวงนี้เป็นแค่บริวาลของดาวเลโอ ดาวขนาดกลางของจักรวาลเรกูลัส เปรียบเทียบให้เข้าใจง่ายๆคือ ดาวเลโอเป็นดาวเกือบหลุดโค้งชานเมือง ส่วน “ดาวสีม่วงของเลโอ” ก็คือดาวบ้านนอกนั่นเอง และมันก็คือดาวที่ผมเกิดใหม่หลังจากถูกฆ่า……

    ใช่ ผมจำอดีตของตัวเองได้ชัดเจน ผมเป็นสายลับขององค์กรนานาชาติ แต่ถูกยิงตายในภารกิจสำคัญ รู้ตัวอีกทีก็เกิดมาเป็นลูกชายคุณเจสซี่กับคุณภัทรธากรละ มีพี่ชายชื่อใบโพธ์ ส่วนผมชื่อ “น้ำมนต์” ชื่อไทยสบัดเพราะคุณภัทรแกภูมิในความเป็นไทย และชอบหนังสือด้านพระพุทธศาสนา เลยตั้งชื่อลูกออกมาพิลึกพิลั่น จนพี่ใบโพธิ์ในสมัยเรียนแม่งสถาปนาชื่อตัวเป็น โพลิก เพื่อให้เข้ากับเพื่อนๆ พวกเราน่าสงสารนะครับ

    ผมในชาตินี้รับรู้ได้ว่า ศาสนากลายเป็นแค่นิยายเรื่องเล่า ไร้ความศรัทธาเลื่อมใส เทคโนโลยีเข้ามามีส่วนสำคัญในชีวิตมากขึ้น เราเริ่มมียานบินข้ามดาวแทนเครื่องบิน รถยนต์ก็ยังพอมีอยู่บ้างแต่มันไม่ได้วิ่งด้วยล้อแล้ว ทุกอย่างถูกพัฒนาไปหมด แต่ที่ยังเหมือนเดิมคือความเหลือมล้ำทางสังคมที่ไม่ต่างจากชาติเก่า อาจเป็นเพราะผมยังมีบุญเก่าอันน้อยนิด เลยได้มาเกิดยังบ้านคุณเจสซี่กับคุณภัทรที่มีฐานะที่เรียกได้ว่าร่ำรวยในดาวม่วง จึงพอมีเงินส่งเสียเลี้ยงดูอย่างดีไม่อดอยาก แต่หากไปเทียบกับดาวเลโอครอบครัวผมก็แค่เศรษฐีบ้านนอกเท่านั้น ไม่ต้องพูดถึงดาวหลักอย่าง “ดาวลูน่า” ที่เป็นดั่งดาวแห่งโลกอนาคต พวกผมคงไม่ต่างอะไรจากขอทาน

    แต่ระบบการศึกษาที่นี่ก็เริ่ดอยู่นะ เพราะทุกคนสามารถเข้าถึงการศึกษาได้ เว้นแต่พวกที่ไม่ได้ลงทะเบียนหมวก vr ไม่สิ ที่นี่เรียกว่า AVA เป็นเหมือนบัตรประชาชน ทุกคนสามารถสมัครเรียน ติดต่อสื่อสาร รับการแจ้งเตือน ติดตามข่าวสารได้หมดในหมวกนี้ โคตรอัจฉริยะ! หากมันพัง เสีย หาย ก็จะมี AI ตรวจจับ หรือตัดสัญญาณตัวเอง และมีอันใหม่ส่งมาที่บ้านทันที 

    เราสามารถเลือกได้ว่าอยากไปเรียนที่โรงเรียนหรือว่าเรียนออนไลน์ที่บ้าน แต่ภายในอายุ 12 ต้องเรียนขั้นพื้นฐานให้หมดแล้วจะเรียนต่อหรือจะทำอะไรก็ไม่มีการบังคับ หากเรียนไม่ครบก็จะมีคนมาตรวจสอบถึงบ้าน ซึ่งผู้ปกครองมีสิทธิถูกปรับเป็นเงินมหาศาล

    ครอบครัวผมส่งพี่โพธิ์กับผมไปเรียนในดาวเลโอเพราะอยากให้ไปเจอสังคมคนเมืองบ้าง ขืนอยู่แต่ดาวม่วงบ้านนอกนี้ ผมมีแต่จะอวดดีขึ้นทุกวัน คุณภัทรเขาว่าอย่างนั้นอ่ะนะ อันที่จริงคงอยากมีเวลาสวีทกับคุณเจสซี่มากกกว่า

    พอผมเข้ามาเหยียบดาวเลโอครั้งแรกก็ทำให้รู้ว่าความเหลือมล้ำในชาติปัจจุบันมันน่ากลัวกว่าชาติก่อนของผมแค่ไหน ยกตัวอย่างง่ายๆ น้ำเปล่าที่ดาวม่วงกับที่นี่ราคาก็ไม่ต่างกันมาก แต่ของที่นี่รสชาติมันเย็นสดชื่นจนไม่ต้องแช่เย็น ให้ความรู้สึกเหมือนดื่มโซดา และนี่กลับเป็นน้ำเปล่าที่คนในดาวนี้ดื่มกันทั่วไป หากสิ่งนี้อยู่บนดาวผมคงราคาหลายร้อยเหรียนกิสไปแล้ว

    ผมเรียนและใช้ชีวิตบนดาวเลโอ 4 ปีกับพี่ใบโพธิ์จนเรียนจบขั้นพื้นฐานและขั้นกลาง ผมไม่ได้ว่างแผนเรียนขั้นสูงต่อเหมือนพี่โพธิ์หรอก เพราะรู้แล้วว่าชอบอะไร อยากทำอะไร เลยหนีกลับบ้านพร้อม เครื่องเลเอลมิส เครื่องเล่นเกมอัจฉริยะที่เก็บตังค์ซื้อมาอย่างยากลำบาก จริงๆมันทั้งเล่นเกมและทำอื่นๆได้เยอะมาก ผมซื้อมาเพราะช่วงที่เรียนหนังสือรู้จักการสตรีมเกมผ่านเพื่อนๆที่ชอบดูและเล่นเกม fwg  Fantasy word God  มันเป็นเกมที่เปิดโลกของผมมาก เกมที่ทำตามแคส จับกลุ่ม pk หรือจะโลเพลย์ก็ได้หมด มันจึงเป็นเกมที่ติดชาร์ตตลอดกาล และมีการแข่งขันมาตลอดทุกซีซั่น จะเรียกว่าเกมระดับจักรวาลก็ไม่เกินจริง

    ผมเล่นเกมนี้ตอนอายุ 14 เริ่มเปิดสตีมตอนอายุ 16 จนตอนนี้มีเงินเก็บเยอะว่าพี่ชายซะอีก แต่กลับไม่รู้จะไปเรียนต่อด้านอะไร โปรเกรมเมอร์ก็น่าเบื่อไว้หาตัวเองเจอค่อยไปเรียนต่อก็ไม่สาย ตอนนี้กลับบ้านมาเล่นเกมให้แฟนๆที่น่ารักของผมได้คลั่งรักดีกว่า

    ปล. ตรงนี้สำคัญมากนะครับ คือผมไม่ได้พูดเยอะนะ…… จริงๆ!  แค่รู้เรื่องราวทั้ง 2 ชาติแล้วมันเก็บเอาไว้ไม่อยู่ อย่างระบายโว้ยยย